عکاسی یا یاری به همنوع؟ مسئله این است!

به گزارش مجله سویگل، رسالت عکاسی در مواقع بحران بحث مهمی است. زمانی که حادثه رخ می دهد عکاسان خبری به آن محل می روند و به ثبت عکس از اتفاق می پردازند. در چنین شرایطی رسانه، مردم و حتی جهان منتظر دیدن آن عکس هستند تا بدانند اتفاق پیش آمده چه نتایجی در پی داشته است. حال سوال اینجاست! آیا زمانی که عکاس در محل حادثه برای ثبت تصویر اعزام شده اگر یکی از همنوعان خود را در حال از دست رفتن ببیند باید به کارش ادامه دهد یا به او یاری کند؟ برای پاسخ به این سوال از وحید سالمی ـ عکاس خبری ـ سوال کردیم تا نظر او را جویا شویم.

عکاسی یا یاری به همنوع؟ مسئله این است!

سالمی در مصاحبه با خبرنگاران می گوید: مواقعی که عکاس در یک حادثه مشغول عکس دریافت است و همزمان سوژه او یا فرد دیگری در اطرافش احتیاج به یاری دارد باید خود را جای آن فرد قرار دهیم و ببینم اگر جای او بودیم دوست داشتیم نفر مقابل چه کند؟ طبیعتاً دوست داریم ما را نجات دهند؛ بنابراین در آن لحظه عکس برداری، فیلم برداری و هر کار دیگری تعطیل است و باید به نجات آن فرد بشتابیم.

او ادامه می دهد: البته این امر برای موارد اورژانسی است. به عنوان مثال اگر کودکی در حال افتادن از جایی باشد و اطراف او کسی برای نجات دادنش نباشد، طبیعتاً در چنین موردی به یاری کودک می رویم. ولی اینکه عکاس خود را در نقش یک امدادگر قرار دهد و در کارها یاری کند دیگر نمی تواند عکس بگیرد که این امر درست نیست، زیرا در اینجا وظیفه عکاس، عکاسی است و با انجام کارهای غیرضروری از نقش خود خارج می گردد و بیشتر امدادگر خواهد بود تا عکاس.

سالمی بیان می نماید: زمانی که عکاس برای عکاسی به محل وقوع یک حادثه می رود با انجام کارهای غیرضروری از لحاظ انسانی کار درستی را انجام می دهد ولی دیگر نمی تواند خود را خبرنگار یا عکاس بنامد چون نتوانسته برای رسانه خود و مخاطبانش که منتظر هستند ببینند در آن حادثه چه اتفاق افتاده خبر مفیدی تهیه کند.

او تصریح می نماید: عکاس برای تهیه خبر و تصویر از آن اتفاق به محل حادثه اعزام شده نه برای کارهای امدادی. به همین دلیل تنها زمانی باید به یاری بشتابد که فوریت دارد و اگر او یاری نکند یک نفر جان خود را از دست بدهد در غیر این صورت تنها از کار خود می افتد.

این عکاس در ادامه برای شفافیت سخنان خود یک مثال می زند: مثلاً در زمان وقوع زلزله یک زلزله زده میخواهد کمدی را از زیر آوار بیرون بکشد، عکاس می تواند بعد از انجام کار خود به آن فرد نیز یاری کند و حتی از قبل به او این اطمینان را بدهد که به او یاری خواهد نمود. درواقع باید با آن فرد آسیب دیده ارتباط برقرار کند. گفت وگو در کار عکاسی و خبر بسیار مهم است. ارتباط چشمی و گفتاری که ما برقرار می کنیم باعث اعتماد و ایجاد حس همدردی در آن لحظه می گردد.

او همچنین درباره افرادی که با حادثه پیش آمده سلفی می گیرند و باعث اختلال در امدادرسانی می شوند بیان می نماید: گمان می کنم در قانون بخشی درباره مجازات افرادی که در عمل به قانون، انجام وظیفه یا امدادرسانی اختلال ایجاد می نمایند، داشته باشیم. ولی منطق حکم می نماید فردی که برای جامعه ضرر دارد می تواند مجازات گردد. مثلاً اگر یک نفر بخواهد حتی خودکشی هم بکند و حق انسانی خود یعنی زندگی کردن را از خود بگیرد اجازه این کار برایش وجود ندارد. حال چه برسد کسی بخواهد برای دیگران، بودجه کشور و یا در موارد دیگر اختلال ایجاد کند حتماً قانون ساکت نخواهد نشست.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 21 تیر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: soiigle.ir شناسه مطلب: 174

به "عکاسی یا یاری به همنوع؟ مسئله این است!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "عکاسی یا یاری به همنوع؟ مسئله این است!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید