پشت پرده داربست های اجاره ای استادیوم آزادی چیست؟ ، سرجهازی گران قیمت و مزاحم آزادی، قربانی گرفت - مجله سویگل

به گزارش، هر دم از این باغ بری می رسد، تازه تر از تازه تری می رسد درست مثال ماست. مثال ما که انگار هر روز باید کام مان تلخ گردد با خبر های تلخ تر از زهر. مگر داریم تلخ تر از دست رفتن جان یک انسان؟ مگر داریم تلخ تر از اینکه پدر و مادری، مرگ فرزندشان را ببینند؟ حال وقتی انسانی جان خود را با موضوعی مرتبط با فوتبال از دست می دهد، این تلخ کامی به جان فوتبال هم رخنه می نماید. درست مثل این روز ها که خبری تلخ، تلخی روی تلخی می گذارد.

این بار نوبت به از دست رفتن جان یک انسان دیگر رسید. پسر بچه ای 8 ساله که برق گرفتگی در استادیوم آزادی، جان او را گرفت. عماد صفی کمک، پسر بچه ای که پس از سرانجام بازی پرسپولیس و صنعت نفت جان خود را از دست داد. آن هم در برخورد صورتش با داربست هایی که بیرون استادیوم آزادی و پیش از گیت های ورودی نصب شده است. داربست هایی که انگار قرار نیست هیچ وقت از مجموعه ورزشی آزادی جمع آوری گردد که البته بی دلیل هم نیست.

سال گذشته و در آستانه فینال لیگ قهرمانان آسیا و میزبانی پرسپولیس از تیم کاشیما، صحبت های زیادی پیرامون تجهیز استادیوم آزادی صورت گرفت. بودجه ای کلان هم صرف تجهیز استادیوم آزادی شد که البته درباره نحوه هزینه این بودجه هم حرف وحدیث هایی وجود دارد. یکی از مواردی که در مورد استانداردسازی استادیوم آزادی مطرح بود، مربوط به بحث گیت گذاری می شد. یکی از ایراد های بزرگی که به نحوه ورود تماشاگران گرفته شد، عبور آن ها از داربست هایی بود که دور این داربست ها نیز گونی کشیده می گردد. داربست هایی که هنوز هم در مجموعه ورزشی آزادی مقابل استادیوم فوتبال و سالن 12 هزار نفری دیده می گردد، اما پشت پرده این اتفاقات چه چیزی قرار گرفته است؟

چرا سالیان سال است که در مجموعه ورزشی آزادی و به خصوص استادیوم فوتبال، برای نظم در عبور و مرور تماشاگران از داربست ها استفاده می گردد؟ داربست هایی که گویا اجاره بهای سنگینی هم دارد و سالیانه درآمدی زیادی را نصیب بعضی افراد می نماید. انگار جان مردم هیچ اهمیتی نداشته و پول، بر هر چیزی ارجحیت دارد. شاید اکنون بهانه پرداختن به این موضوع از دست رفتن جان عماد 8 ساله باشد، اما آیا نصب داربست و عبور دادن تماشاگران از این داربست ها، در شأن یک انسان و در شأن ورزش کشور است؟

در مورد نصب داربست ها قدرت الله سیف، مدیر مجموعه ورزشی آزادی اعلام نموده این کار به درخواست نهاد هایی امنیتی مانند نیروی انتظامی صورت می گیرد و حسن کریمی، رئیس شرکت توسعه و تجهیز نیز آن را نظری کارشناسی از سوی نیروی انتظامی و مسئولان ورزش می داند. حال اینکه منظور او از مسئولان ورزش چه کسی است، معین نیست چرا که در این جریان مسئولان شرکت توسعه تجهیز جلوتر از هر مسئول دیگری باید جوابگو باشند، زیرا جان یک نفر در میان بوده و خانواده ای داغدار است.

موضوع نصب داربست ها مقابل استادیوم آزادی، به ارتباطاتی مرتبط می گردد که بعضی افراد ذیربط در برگزاری مسابقات، در آن دخیل هستند. افرادی که سود اقتصادی آن ها در نصب شدن این داربست های اجاره ای است که پیمانکار آن برای هر بازی پولی هنگفتی را بابت اجاره داربست ها دریافت می نماید. در این خصوص صحبت های زیادی هم میان مسئولان سازمان لیگ و این افراد ذیربط اجرا شده بود. سازمان لیگ اعلام نموده بود که اگر احتیاج به نصب داربست باشد، ترجیح می دهد داربست ها را خریداری کند تا همواره مقابل استادیوم قرار بگیرد، اما گویا اصرار به اجاره این داربست ها از پیمانکار خاص بوده است.

با این حال ظاهراً حرف هیچ کس برای این افراد خاص اهمیت ندارد و در حالی که وزیر ورزش و جوانان هم منتقد نصب این داربست ها بوده، باز هم این اتفاق ادامه دارد. در این خصوص شرکت توسعه و تجهیز نیز باید جوابگو باشد که چه اقدامی در این راستا نموده است؟

طبق خبر ها و اطلاعاتی که وجود داشت، شرکت توسعه و تجهیز سال گذشته بیش از 15 میلیارد برای تجهیز استادیوم آزادی همزمان با برگزاری فینال لیگ قهرمانان آسیا دریافت کرد. چرا در مورد هزینه های اجرا شده در استادیوم آزادی، شفاف سازی صورت نگرفت و هیچ گزارشی اعلام نشد؟ مگر نه اینکه تجهیز استادیوم آزادی با پول بیت المال و از خزانه دولت پرداخت شد؟ آیا مردم نباید به وسیله رسانه ها در جریان امور قرار بگیرند و بدانند پولی که از جیب آن ها رفته، صرف چه اقداماتی شده است؟

حالا که حادثه ای اتفاق افتاده و جان کودکی از دست رفته است، همه به دنبال معرفی فرد دیگری به عنوان مقصر هستند. مدیر مجموعه ورزشی آزادی و رئیس شرکت توسعه و تجهیز، پیمانکار را مقصر می دانند که داربست ها را نصب نموده، اما آیا شرکت توسعه و تجهیز نباید ناظری داشته باشد و بر امور نظارت صحیح صورت بگیرد؟ سیف، مدیر مجموعه ورزشی آزادی می گوید که استادیوم آزادی برای 40، 50 سال پیش و فرسوده است، اما چرا نمی گوید که سال گذشته 15 میلیارد برای بازسازی این استادیوم دریافت شد و اعلام نشد این پول در چه بخش هایی هزینه شده که حالا کمتر از یک سال از گذشت این زمان باز هم از فرسوده بودن آن صحبت می نمایند.

مسئولان شرکت توسعه و تجهیز و استادیوم آزادی، باید جوابگو باشند که چرا با وجود نصب گیت و نرده هایی که پیش از گیت ها وجود دارد، باز هم اجازه داده اند که داربست در استادیوم آزادی نصب گردد؟ اگر نیروی انتظامی و یگان ویژه اصرار به نصب داربست برای نظم دادن به ورود تماشاگران دارند، چرا در تمام این سال ها نرده ای نصب نشده تا این نظم و انضباط همیشگی باشد؟

شاید انتظار استعفای مسئولی پس از رخ دادن حادثه تلخ از دست رفتن جان این پسر بچه 8 ساله، انتظار زیادی باشد چرا که تاکنون در کشورمان کمتر شاهد استعفایی از سوی مسئولی پس از رقم خوردن اتفاقات تلخ بودیم که برای این ماجرا هم باید تأسف خورد. اینکه هیچ کس مسئولیت کوتاهی های خود را به عهده نمی گیرد، جای تأسف دارد، اما حداقل انتظاری که اکنون وجود دارد آنالیز درست این ماجراست. اینکه چرا باید بابت نصب اجباری داربست در استادیوم آزادی و رسیدن بعضی ها به پول، جان تماشاگران به خطر بیفتد. آیا این پول ها ارزش بازی کردن با جان انسان ها را دارد؟ آیا چیزی می توان گفت جز اینکه، هر دم از این باغ بری می رسد، تازه تر از تازه تری می رسد؟

منبع: تسنیم