چه چیزی باعث انقراض دایناسورها شد؟
به گزارش مجله سویگل، سال ها است دانشمندان پذیرفته اند برخورد یک شهاب سنگ با زمین در حدود 66 میلیون سال پیش منجر به انقراض دایناسور ها شد.
به گزارش، سال ها است دانشمندان پذیرفته اند برخورد یک شهاب سنگ با زمین در حدود 66 میلیون سال پیش منجر به انقراض دایناسور ها شد.
اما در خصوص آنکه بعد از آن دقیقاً چه بر سر سیاره ما و ساکنان ماقبل تاریخی اش آمد، نظریات زیادی مطرح شده. بعضی این نظریه را مطرح نموده اند که بعد از برخورد شهاب سنگ، ابری از دود و غبار کره زمین را فرا گرفت و مانع از رسیدن نور خورشید به آن شد، مسأله ای که باعث منجمد شدن کره زمین و در نتیجه، انقراض دایناسور ها شد. اما بعضی هم معتقدند انتشار گاز های سمی به دلیل فوران آتشفشان ها در سرتاسر جهان یا حتی یک فاجعه بزرگ تر بود که به انقراض دایناسور ها انجامید.
با این حال به تازگی تحقیقی در نشریه علمی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده که علت این اتفاق را منجمد شدن کره زمین بیان نموده.
طبق یافته های این تحقیق، شهاب سنگ چیکسولوب که در زمان برخورد با زمین بیشتر از 9/5 کیلومتر عرض داشته، باعث آتش سوزی های عظیمی به گستردگی هزاران کیلومتر، وقوع یک سونامی عظیم به بلندای 1/6 کیلومتر و انتشار میلیارد ها تن گوگرد در جو زمین شد. این غبار گازی جلوی رسیدن نور خورشید را گرفت و باعث منجمد شدن کره زمین و از بین رفتن دایناسور ها شد.
به گفته شون گیولیک، نویسنده مسئول پژوهش ذکر شده، در واقع دایناسور ها ابتدا سوختند و بعد منجمد شدند.
آنالیز گودال چیکسولوب
برای درک بهتر آنچه در آن روز مصیبت بار بر سر سیاره ما آمد، دانشمندان دست اندرکار در این تحقیق، دست به یک آنالیز عمقی در گودال شهاب سنگی چیکسولوب زدند، که کاری سخت و چالش برانگیزی بود، چرا که این گودال تا عمق 19/3 کیلومتری خلیج مکزیک ادامه دارد.
گیولیک و همکارش، جوانا مورگان، در سال 2016 چند نمونه سنگ از این گودال جمع آوری کردند. این نمونه ها از بخشی از گودال جمع آوری شدند که بلافاصله بعد از برخورد شهاب سنگ، در آنجا سنگ و غبار ته نشین شده بود. پیش از آن، هیچ سنگی از این منطقه استخراج نشده بود.
گیولیک و مورگان 3 سال بعدی را صرف تجزیه و تحلیل نمونه ها کردند تا از منظر زمین شناختی، فهرستی به ترتیب زمانی از وقایعی تهیه نمایند که بعد از برخورد شهاب سنگ با سیاره زمین رخ داد.
به گفته گیولیک، فهرست به دست آمده، وقایعی را در بر می گیرد که او و همکارش پیروز به بازیابی آن ها از درون مرکز وقوع انفجار شده اند.
شهاب سنگ با قدرت 10 میلیارد بمب اتمی با زمین برخورد کرد
فهرست به دست آمده از وقایع اتفاق افتاده به ترتیب زمانی به توضیح زیر است:
ظرف یک دقیقه برخورد، شهاب سنگ حفره ای به پهنای حدوداً 161 کیلومتر در کف دریا به وجود آورده بود که از آن سنگ مذاب و گاز های بسیار داغ به بیرون می جوشید. محتویات این حفره در حال جوش و خروش به هوا پرتاب شد و ستونی از مواد به بلندای یک کوه از آن بیرون زد.
این ستون ظرف چند دقیقه از هم فرو پاشید و به شکل قله های موج دار جامدی از مواد مذاب و مملوء از سنگ در آمد. بعد از آن، روی این قله ها را رفته رفته سنگ، مقادیری خاک سوخته و ذغال چوبی پوشاند که با امواج اقیانوس به آنجا رسیده بود.
به گفته محققان، وجود ذغال وقوع آتش سوزی های گسترده ای که بعد از برخورد شهاب سنگ رخ دادند را ثابت می نماید؛ بعضی از این آتش سوزی ها احتمالاً هزاران کیلومتر دورتر از محل گودال شهاب سنگی شروع شدند.
محققان قدرت این شهاب سنگ را معادل 10 میلیارد عدد از بمب های اتمی استفاده شده در جنگ جهانی دوم تخمین زده اند.
به گفته گیولیک، این سنگ آسمانی، زمین اطرافش را تبخیر نموده و آب اقیانوس را در محل برخورد با سرعت یک هواپیمای جت به حرکت درآورده بود. از حرکت آب اقیانوس، یک سونامی به بلندای صد ها متر به وجود آمد که تا پیش از فروکش کردن، تا محل ایالت ایلینوی امروزی آمریکا پیش رفت.
این شهاب سنگ با سرعتی بیش از 19/3 کیلومتر در ثانیه به زمین رسیده بود، به همین دلیل حتی دایناسور هایی که بیشتر از 1600 کیلومتر از محل برخورد فاصله داشتند هم احتمالاً بعد از برخورد سنگ آسمانی خیلی زود در اثر حرارت ناشی از این اتفاق از بین رفتند.
در حقیقت، هر موجود زنده ای تا شعاع 1500 کیلومتری محل برخورد، پیش از آنکه چیز زیادی از اتفاق اتفاق افتاده دستگیرش گردد، به خاکستر تبدیل شد.
در اثر برخورد شهاب سنگ میلیارد ها تن گوگرد وارد جو زمین شد
دایناسور ها تنها موجوداتی نبودند که بعد از برخورد چیکسولوب منقرض شدند. پتروسور های بالدار و شکارچیان دریایی ای مثل موساسور ها و پلسیوسور ها و 75 درصد از حیات روی کره زمین هم به کلی از میان رفتند.
گرچه بیشتر موجودات در دمای نزدیک به صفر تلف شدند، اما انقراض جمعی ای که آن را با شهاب سنگ ذکر شده مرتبط می دانیم، احتمالاً نتیجه آنچه بوده که در جو زمین به دلیل برخورد شهاب سنگ رخ داد.
به گفته تیم تحقیقاتی گیولیک، برخورد شهاب سنگ باعث تبخیر شدن سنگ هایی شد که مملوء از گوگرد بودند. این مسأله انتشار غباری از گوگرد گازی در هوا را به دنبال داشت که مانع از رسیدن نور خورشید و باعث منجمد شدن کره زمین شد.
وجود مقادیر زیادی ماسه سنگ، سنگ آهک و گرانیت و در عین حال، فقدان سنگ های حاوی گوگرد در نمونه های استخراج شده از گودال چیکسولوب، دانشمندان را به این نتیجه رساند. چون سنگ های نزدیک به محل برخورد قاعدتاً باید مملوء از گوگرد باشند. طبق تخمین های دانشمندان، دست کم 357 میلیارد تن (معادل 325 میلیارد تن متریک) گاز گوگرد وارد جو زمین شد.
برای اینکه تصور دقیق تری پیدا کنید باید بدانید میزان گوگرد انتشار یافته از فوران مرگبار آتشفشان کراکاتوآ در سال 1883، به اندازه یک چهارم گوگردی بود که در نتیجه برخورد شهاب سنگ ذکر شده وارد جو زمین شد. فوران این آتشفشان به مدت 5 سال دمای زمین را تا حدود منفی 16/5 درجه سانتیگراد کاهش داد.
به گفته گیولیک، برخورد شهاب سنگ چیکسولوب قریب به یقین آثاری بلند مدت تر از آتشفشان کراکاتوآ داشته.
به گفته گیولیک، بعد از برخورد این سنگ آسمانی، دمای هوای کره زمین به دلیل غبار گوگردی ای که آن را احاطه نموده بود، رو به کاهش گذاشت.
به گفته او، سیاره زمین احتمالاً دیگر از فضا شبیه به آن تیله آبی رنگ همیشگی نبود و شاید دو دهه طول کشید تا دوباره کاملاً عاری از غبار گردد.
منبع: روزیاتو
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان