استارت آپ هایی که گوشت مصنوعی تولید می کنند - مجله سویگل

محققان پیش بینی می کنند که گوشت های آزمایشگاهی در آینده می توانند از نظر تغذیه به گونه ای طراحی شوند که دارای مجموعه گسترده ای از مزایا برای سلامتی باشند. ده ها میلیون نفر در سراسر جهان از کمبود ویتامین A رنج می برند. کمبود تغذیه ای یک مشکل خاص در بچه ها محسوب می شود، زیرا همه ساله حداکثر نیم میلیون کودک، بینایی خود را به دلیل کمبود ویتامین A از دست می دهند.

در دهه 1990 میلادی، دانشمندان با افزودن چندین ژن بتاکاروتن، یک نوع برنج را مهندسی ژنتیک کردند. این برنج که با نام برنج طلایی شناخته می شد، طی 2 دهه گذشته به موضوعی برای بحث در مورد سلامت مواد غذایی اصلاح شده ژنتیک تبدیل شد. البته تعداد کشور هایی که از این نوع برنج استفاده می کنند، زیاد نیست.

محققان دانشگاه تافتس تصمیم گرفتند تا بررسی کنند که آیا می توان به همان روش برنج طلایی، گوشت مصنوعی با ارزش غذایی بالا در آزمایشگاه تولید کرد. البته مشکل اینجا بود که گاو ها هیچ یک از ژن های تولید بتا کاروتن را ندارند. به همین منظور، محققان سلول های عضلانی گاو را برای تولید این ژن ها و سایر عناصر غذایی گیاهی مهندسی کردند.

دانشمندان و استارتاپ ها ممکن است به یخچال های فروشگاه ها نزدیک شده باشند، با این حال، باید اذعان کرد که بیشتر تمرکز تحقیقات در این زمینه، به تولید و بررسی روش های کشت محصولات رایج مانند استیک گوشت گاو و مرغ سوخاری معطوف شده است.

از بزرگ ترین آزمایشگاه های استارتاپی جهان در زمینه تولید گوشت مصنوعی که به آن گوشت تمیز نیز گفته می شود، می توان به Finless Foods در سانفرانسیسکو، Higher Steaks در لندن و IntegriCulture در توکیو اشاره کرد؛ استارتاپ هایی که تلاش شان بر فرستادن گوشت های مصنوعی به بازار در سال 2021 متمرکز شده است.

در این میان، استارتاپ ژاپنی توانسته از دولت این کشور سرمایه ای بالغ بر 2 میلیون و 700 هزار دلار به عنوان سرمایه گذاری مرحله اولیه دریافت کند. این موضوع اهمیت تولید گوشت های مصنوعی را در جهانیی که پیش بینی می شود، در آینده ای نزدیک با کمبود مواد غذایی روبه رو خواهد شد به خوبی نشان می دهد. در این میان باید گفت که تحقیقات نو به سادگی یک مفهوم مهم را به اثبات می رساند. این مطالعات نشان می دهد که چگونه می توان مهندسی غذایی را به طور مؤثر روی گوشت های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار داد. این مطالعه معین کرد که مجموعه گسترده ای از برنامه های کاربردی در مورد این نوع مواد افزودنی برای گوشت های آزمایشگاهی وجود دارد. نه تنها افزودن مواد مغذی امکان پذیر است، بلکه می توان غذا های درمانی تولید کرد؛ یعنی گوشتی را در آزمایشگاه کشت کرد که دارای دارو ها یا ترکیباتی است که می تواند جذب دارو را افزایش دهد.

پژوهش نو همچنین به این موضوع اشاره می کند که گوشت آزمایشگاهی احتمالا سرطان زایی کمتری در مقایسه با گوشت معمولی دارد. دانشمندان تا عرضه تجاری چنین گوشت هایی مسیر طولانی در پیش دارند و علاوه بر پذیرش عمومی و همچنین کسب تاییدیه، تولید مقرون به صرفه آن ها نیز یک چالش بزرگ است.

پ